HESAPSIZ BİR HAYAT MI …?
Evrende insan kendi halini görebilseydi acziyetininde farkına varırdı. Evren uzay dünya ve bilmediğimiz milyonlarca alem... Konuşurken insan zaten inkar etmiyor ve "ne kadar da küçüğüz" diyebiliyor. “Yaratılış sebebi bu kadar anlamlı başka bir canlı var mı acaba?” diye düşünmeden edemiyor insan...
Bir ödül ya da ceza için yaratıldık diyen de var işi tesadüflere bağlayan da… Hatta “ben mi istedim” diyen de var… “Yaşam çok güzel” diyen de… “Herşeye rağmen yaşıyoruz” diyenden tutun “yaşadığımdan birşey anlamadım” diyen de... Hayatımız boyunca bunlardan en az birini yada bir kaçını söylemişizdir farklı zamanlarda veya duygu durumlarımız da…
İnsan her anı dolu dolu olan ve her anını boş boş geçirebilen bir varlık olabiliyor. Hayatta yaratılan herseyin bir anlamı var. Gökler ve yer arasında herseyin yaratılış sebebi var ve bu yaratılanların hepsinin birbiri ile bir bağı da var. Hepsi bir diğerinin en az bir ihtiyacını karşılıyor. Birini aradan çıkarın tüm sistem çöküyor. İş dönüp dolaşıp insana geliyor. Ve bir bakıyorsun aslında hepsi insanı hayatta tutmak için yaratılmış bunu anlıyorsun. En garip olan şeylerden birisi ise insan, yaratılan hemen hemen herşeye müdahale edebiliyor. Ağaçtan kağıt demirden tencere tava hatta silah yapabiliyor… Anlıyorsun ki insan gerçekten yeryüzünde halife gibi dolaşıyor. Bu kadar yetki ve gücü olan bir ademoğlu var dünya da. Buradan bakınca aslında epey adam yerine sayılmışım diyorum kendime. Hani sizi bilmem ama beni dert edinmiş birileri. Hem güç hem de bu gücü kullanmak için akıl da verilmiş. Yaratılan herşey bana boyun eğdirilmiş…
Pazara gönderiyorum oğlumu döndüğünde, “verdiğim pazar parasını ne yaptın?” diyorum. Çalışanıma iş veriyorum bir hafta sonra, “ne yaptın o projeyi?” diyebiliyorum. Eşime hediye aldığımda bile “neden kullanmıyorsun?” diye hesap sorabiliyorum… Bu kadarcık az şeyin hesabıni herkesten isteyebiliyorken, insana verilen bunca güç ve yetkiye karşılık hiç sorulmayacakmış gibi yaşayabiliyorum.
Herşey bana boyun eğdirilmiş ve herşey benim için yaratılmışken, ben bunun hesapsızca olduğunu zannedebiliyorum. Bu aldanmam ne kadar surer?... Belki bir ömür boyu… Ama şunu kesin diyebilirim; ”Herşey bana boyun eğdirilmişken, sen kime boyun eğdin?” diye sorulacaktır diye düşünüyorum.
Bu an gelmeden zamanın ve elimdekilerin değerini bilmek istiyorum…
