Herkes kurban verir sevdiğine, zamanı geldiğinde…
Herkes kurban verir zamanı geldiğinde; sevdiği için sevdiği şeylerden…
Sevdiğin için sevdiklerinden kurban edebilmek;
Sevilenin her şeyden çok sevilmesini gerektirir.
Yoksa kim feda edebilir ki sevdiği şeyi herhangi biri ya da herhangi bir şey için…
Kurban, yakınlaşma çabasıdır sevilene, feda ederek sevdiğin bir şeyi onun için…
Kim, uğruna en sevdiğini feda edebilecek niyette ve bedelde olduğunu ispat ettiğinde senden yüz çevirmez?
Kim, ona yakınlaşmak için çabaladıkça sana nankörlük etmez?
Kim, vazgeçilmez olduğunu bildiğinde senden uzaklaşmaz?
Kim, yakınlaşma çabanı sana yakınlaşarak kabul edebilir?
Kimin gücü buna yeter?
Kimin merhameti buna yeter?
Hangi insan kaldırabilir ki vazgeçilmez olmanın yükünü?
Hangi insan bozulmaz ki onun için her şeyden vazgeçebilecek niyette olduğunu sadece ima ettiğinde dahi?
Hangi insan uzaklaşmadı senden onun için her şeyi feda ettiğinde değil, feda edebileceğini sadece bildiğinde bile?
Herkes kurban verir sevdiğine, zamanı geldiğinde…
Kurban yakınlaşma çabasıdır sevdiğine…
Peki, kime yakınlaşmak istedim bunca zamandır?
Ve neleri kurban ettim kabul edilmek için sevdiğimin yakınlığına?
Neleri etmedim ki…
Bazı kurbanlar vardır seni gerçeğinden uzaklaştırır…
Bir kurban vardır seni yakınlaşman gerekene yakınlaştırır…
